سرنوشت بد نوشت

بعد از مدتها ....ولش کن از قسمت های بدش شروع نکنمتمام بدی های اون روز کنار همینطور حتی چند لحظه قبل از شروع این یادگارنوشتهشروع میکنم قسمت خوبراه افتادیم به طرف یه قله دیگه تا جایی برای نشستن پیدا کنیمشبارتفاعسکوتتنهایی محضفقط من بودم و اونحتی من هم نبودم فقط اون بودوجودش بودن محضدوست داشتم...دوست داشتم...دوست داشتم مثل گذشته لمسش کنم ، لمسم کنه ولی میترسیدم از اینکه پس زده بشمولی بهم دست زدگونه م رو نوازش کرد صورتمو برگردوند سمت خودش تا به چشم هاش نگاه کنمنشستیمسرمو گذاشتم رو شونه شدلم میخواست اندازه همه نبودنهاش بغلش کنم ولی نکردمفقط سرمو گذاشتم رو شونه ش و اشک ریختمنفهمید ندیدبهتر شد که ندیدسرمو بلند کرد به چشم هام نگاه کرد بعد از مدتها بوسه ش مثل خود خوشبختی بود ولی من یخ کرده بودممیدونم چرا چون دیگه اون بهم حسی نداشت از سر رفع...نمیتونست ...فکر نمیکردم بودن یک کلمه گفتن هم بشه احساسات رو فهمید بدن ها بهتر درک میکنن نیازی به گفتن حتی یک کلمه نیستبدن ها عادت میکنن بهم درک میکنن کوچکتری حرکت ها رو حافظه بدن ها قویتر از کلمات وخاطراتهچرا این کارو کردمچون میخوام ...جوابی ندارمهر جوابی غلطولی من کامو درست میدونممن دوستش دارم ...این جمله تمامش پر از اشتباههبدن ها سخن گفتندگفتند و گفتند و گفتندشنیدم که دیگه حسی نیست بدون حتی یک جملهقراره قسمت های بد رو نگم پس آخرشهاومد بود رفتخواستم نخواست گریستم. سرنوشت بد نوشت...ادامه مطلب

سرنوشت بد نوشت...

درد  دوباره میخواهم بنویسم . به شخصی ناشناس . ناشناس تر از هر کس. به خودم .به سایه  روی دیوارم شاید مانند هدایت . شاید درد ما، درد نسل ما! نه من شبیه این نسل نیستم ! پس درد من درد نسل من نیست . شاید همین درد باشد ، اینکه فقط درد من است. چرا شبیه این نسل نیستم ؟ چر اشبیه این آدم ها نیستم ؟ چرا نمیفهممشان ؟ چرا مرا نمی فهمند ؟  آری نمی فهمند . سخت است. سخت تر میشود وقتی حتی معشوقه ام نیز مرا نفهمید سرنوشت بد نوشت...ادامه مطلب

حالم خوبه 

خوب که نه فقط بد نیستم

دلیلش رو نمیدونم

سرنوشت بد نوشت...

نمیدونم چه مدته که نیستم اما برگشتم تا بنویسم

شاید دیگه هیچ کس نخونه 

برای هیچکس مینویسم

سرنوشت بد نوشت...

درد  دوباره میخواهم بنویسم . به شخصی ناشناس . ناشناس تر از هر کس. به خودم .به سایه  روی دیوارم شاید مانند هدایت . شاید درد ما، درد نسل ما! نه من شبیه این نسل نیستم ! پس درد من درد نسل من نیست . شاید همین درد باشد ، اینکه فقط درد من است. چرا شبیه این نسل نیستم ؟ چر اشبیه این آدم ها نیستم ؟ چرا نمیفهممشان ؟ چرا مرا نمی فهمند ؟  آری نمی فهمند . سخت است. سخت تر میشود وقتی حتی معشوقه ام نیز مرا نفهمید ، فکر می کردم میفهمد ، تصور میکردم زمانی که حرف میزنم گوش میسپارد به درد هایم ، به عمق سکوت تمام این سال هایم ولی ... ولی فقط او را از خود راندم . او نیز مانند دیگران بود و ف سرنوشت بد نوشت...ادامه مطلب

حدود یکسال خاطره که هر روز و هر روز تکرار میشوند و زنده میکنند او را که دیگر کنارم نیست

سه ماه تکرار مداوم خاطراتش

تا فراموشی راهی بسیار است انگار

سرنوشت بد نوشت...

حالم خراب است . دیگر نیازی نیست تا دلیل آن را بگویم  آری دلتنگشم آری دلتنگ عشقم نمیدانم چه بگویم تا کمی آرام گیرم! دلم میخواهد در آغوشش بگیرم و دیگر رهایش نکنم تا برود  چه خیالی  از چه بنویسم که تازه باشد ؟ چه سوال مسخره ایی مگر نبودنش تازه نیست ؟! جای زخم نبودنش که هنوز تازه است،حتی بیشتر از قبل میسوزاند  با مرور خاطرات ،خون میچکد از درونش . کافی ست کمی فقط کمی به یاد خاطرات افتاد  بی اندازه بد مینویسم دیگر ،جملاتم بی سر و ته شده است  خوب دوام آورد . خوب فراموش کرد باید آفرین گفت به این دل کندنش  اما راستش را بخواهی دارم بی معرفتی میکنم برای او نیز سخت اس سرنوشت بد نوشت...ادامه مطلب

شاید از این به بعد درمورد کتاب هایی که میخونم حرف بزنم 

کمی فضای وبلاگ با مطالب جدید تغییر میکنه و نوشته هام از یکنواختی درمیاد  

قالب وبلاگ رو هم تغییر دادم  تا بهتر بشه

الان درگیر امتحانات هستم ولی دارم کتاب سینوهه معروف و آس و پاس های لندن و پاریس رو میخونم 

بعد تموم شدنش در مورد هر دو کمی مینویسم 

سرنوشت بد نوشت...